หลายๆนักกอล์ฟที่เล่นใหม่ หรือเล่นมาสักระยะเวลาหนึ่งหรือนักกอล์ฟที่เล่นมามากกว่า5ปีแต่ยังไม่สามารถพัตต์18หลุมให้น้อยกว่า 25 ครั้งได้ เนื่องจากการถูกปลูกฝังการพัตต์ที่เล่าต่อๆกันมาและเป็นอุปสรรคอย่างมาต่อการได้รับผลลัพธ์ที่ดี

1. การพัตต์ที่ตอนจรดหลังลูกและพัตต์จะมองเห็นแค่ลูกกอล์ฟแต่ไม่สามารถมองเห็นหลุมได้และต้องใช้จิตนาการวาดเส้นทางเดินของลูกกอล์ฟเอง ซึ่งจิตนาการก็ไม่แตกต่างจากความฝันมากนักผลงานเลยไม่ดี
1.1 ส่งผลถึงการที่ต้องมีทั้งback stroke และfollow thru ที่ต้องperfect ทั้งback และ Thru 
1.2 การส่งผ่านน้ำหนักที่ระยะทางต่างๆกันก็แสนจะจินตนาการได้ยากมาก
1.3 การพัตต์ระยะ2หลา (ระยะขาสั่น) ส่วนมากจะตบลูกเข้าใน มากกว่าดันลูกออก เพราะเป็นไปตามธรรมชาติของวงเวียน หากขาเราและตัวเราเป็นปลายแหลมปักด้านวงเวียน(เป็นจุหมุน) และ2แขน+ก้านพัตต์เตอร์ก็เปรียบเสมือนแขนวงเวียนอีกขาหนึ่งที่พยายามหมุนรอบตัวเองลากเส้นเป็นวงกวมในที่สุด จึงเป็นเหตุที่จะตบเข้าในมากกว่าดันออก ฉันใดฉันนั้นเราต้องยกเลิกข้อจำกัดนี้เสีย ยิ่งเจอลายน์ขวาแบบไซด์โป้กแล้วก็ยิ่งตกลายน์
2. การยืนก็แสนจะเมื่อยมากต้องแกร่งตัวไม่ให้โยก หน้านิ่งตาตรงที่ลูก ไม่เป็นธรรมชาติเหมือนนักแสดงที่ตัวแข็งไม่เป็นไปตามหลักสรีระ ของแต่ละคน
การพัตต์แบบ “ สมศักดิ์ “ เป็นการพัตต์แบบThru Line 3 points (T3P) โดยไม่มีการทำ Back stroke
1.กำหนด3จุด คือจุดเริ่มต้นคือพัตต์เตอร์ จุดที่2 คือตำแหน่งลูกกอล์ฟ จุดที่3 คือหลุม หรือเป้าหมายทิศทาง กรณีที่มีลายน์ซ้าย-ขวา
2.การให้เส้นทางเดินของพัตต์เตอร์ มายังลูกกอล์ฟ และเส้นทางที่ลูกวิ่งไปสู่เป้าหมายให้เป็นเส้นตรงเดียวกัน
3.การยืนให้เท้าซ้ายเปิด 60-80องศา และเท้าขวา ตั้งฉากกับเป้าหมาย น้ำหนักมาที่เท้าขวาราว 80-90 % ระดับสายตาอยู่แนวขอบลูกต้องมองเห็นท้ายทอยลูกกอล์ฟ(จุดimpactลูก)
4.ตำแหน่งลูกอยู่แนวเดียวกับปลายรองเท้าซ้าย ตำแหน่งจรดพัตต์เตอร์ที่ส้นเท้าซ้าย ห่างจากลูกประมาณ 6นิ้ว สังเกตว่าเมื่อจรดพัตต์เตอร์ที่ตำแหน่งแล้ว หางตาซ้ายต้องมองเห็นหลุมหรือเป้าหมาย และตาขวาต้องมองเห็นหลังลูกกอล์ฟ แล้ววาดเส้นทางเดินจากพัตต์เตอร์ผ่านลูกไปสู่หลุม หรือเป้าหมาย (ต้องเห็นทั้ง 3 จุด) 
5.จับกริบพัตต์เตอร์-มือซ้ายปกติ มือขวาจับแบบด้ามสนุกเกอร์ให้ร่องไม้กระฉับเข้าระหว่างนิ้วโป้และนิ้วชี้แล้วปลายสองนิ้วนี้จจิกเหมือนจับกริปปกติให้สบายๆ ถือโดยมือซ้าย และกำหนดให้ร่องนิ้วขวาจับก้านไม้พัตต์เตอร์ส่วนล่าง และเป็นตัวส่งแรง 
6. ออกตัวพัตต์เตอร์ด้วยมือซ้าย และส่งผ่านกำลังด้วยมือขวา โดยสายตามองปลายตาซ้ายที่หลุม ตาขวาเผ้งที่ลูกกอล์อย่าคาดสายตาเด็ดขาด และส่งพัตต์เตอร์ ให้ THRU ผ่านลูกและชี้ต่อเนื่องไปที่เส้นทางวิ่งที่กำหนดไว้แต่แรก และให้ค้างไว้จนกว่าลูกวิ่งไปแล้วครึ่งทาง หากยังไม่ค่อยชำนาญการพัตต์ที่ไม่มี back stroke ก็ให้จรดไกลสักหน่อยแล้ว